قاف عزلت استاد محمد حسین شهریار

بمن اموخت همين يكه وتنها گشتن

بلكه روزي به تو تنها رسم از تنهايي

چند بيهوده بدور همه دنيا گشتن

در دل وديده بدنبال تو گردم شب وروز

تا بسر خواهدم اين گنبد مينا گشتن

دل بدريا زده ام بر لب درياي غمت

قطره اي خوردن از ان خواهم ودريا گشتن

اي سر زلف تو بر باد ده نافه چين

اهوان را نسزد اينهمه صحرا گشتن

همه اميخته با حيرت وروياي مني

  چه ميحواهي ازين حيرت ورويا گشتن

منهم اي گوهر گمگشته ازين گمراهان

گم شدن خواهم ودر كوي تو پيدا گشتن

افق چشم وسيه مشق شبان يلداسست

همه چون زلف تو در نقش چليپا گشتن

فيض روحالقدسم بخش وحفاظ مريم

بلكه ما نيز توانيم مسيحا گشتن

انچنان صيرفيم ساز كه نقد همه را

بتوان از سره ونا سره بينا گشتن

چند پنهان شدن از ديده پري رخسارا

وز سويداي دل وسينه هويدا گشتن

من بدين نكته رسيدم كه بهشت موعود

هست در حسن تو مشغول تماشا گشتن

نقش من عاشقي ودر خط وخال رخ تست

همه چون زلف تو اشفتن وشيدا گشتن

قاف عزلت تو به من دادي واقليم بقا

تا توانستم ازين قاعده عنقا گشتن

شهريارا دگر ايين سخنداني چيست؟

لفظ بگذاشتن ودر پي معنا گشتن