پژمان بختیاری. دیشب همه شب در برم آن سلسله مو بود. من بودم و او بود

پژمان بختیاری

دیشب همه شب در برم آن سلسله مو بود

من بودم و او بود

می بود و سه تا بود و صبا بود و سبو بود

من بودم و او بود

دامان چمن پر گل و در دامن گلزار

من بودم و دلدار مه دلکش و گل نغز و هوا غالیه بو بود

من بودم و او بود

آنگه که چمن بود پر از نغمه بلبل

من بودم و آن گل آن گل که سراپا همه رنگ و همه بو بود

من بودم و او بود

چشمان من از اشک سعادت شده لبریز

وان گلبن نو خیز چون شاخ گل افتاده به پیرامن جو بود

من بودم و او بود

می خورد به صد ناز و بصد ناز میم داد

بوسی ز پیم داد آنجا که نه غیر و نه رقیب و نه عدو بود

من بودم و او بود

او از می و من از می عشقش شده از دست

او سرخوش و من مست لب بسته و در سینه بسی راز مگو بود

من بودم و او بودم

گه زیر گل سرخ و گهی زیر گل زرد آن ماه زمین گرد

میرفت و دلم در پی او از همه سو بود

من بودم و او بودم

با او به چمن خوشدل و سر مست چمیدم

دیدم من و دیدم نیکوئی خو در خور زیبایی رو بود

من بودم و او بود

همصحبت من او شد و همصحبت او من

در دامن گلشن معشوقه نکو عشق نکو حال نکو بود

من بودم و او بود

از نام و نشانش چه سرایم سخن ای دوست

بگذر ز من ای دوست روح من و عشق من و آمال من او بود

من بودم و او بود