- شیخ بهایی (مخمس) ازویکینبشته تاکی به تمنای وصال تو یگانه اشکم شود از هرمژه چون سیل رو انه
- خواجوی کرمانی گفتا تو ازکجایی کاشفته مینمایی گفتم منم غریبی از شهرآشنایی گفتا سرچه داری کز سر خبر
- میسوزم از فراقت روی از جفا بگردان هجران بلای ما شد یا رب بلا بگردان مه جلوه مینماید بر سبز خنگ گرد
- سعدی (باب دوم دراحسان) چنان سعی کن کز تو ماند چو شیرچه باشی چو روبه به وامانده سیر؟ (یکی روبهی دید
- گفتی: به روزگاران مهری نشسته گفتم بیرون نمیتوان کردحتی به روزگاران بیگانگی ز حد رفت ای آشنا مپرهیز
- انوری ای دیر بدست آمده بس زود برفتی آتش زدی اندر من و چون دود برفتی چون آرزوی تنگدلان دیر رسیدی
- حزین لاهیجی ای وای براسیری کزیادرفته باشددردام مانده باشد صیادرفته باشدآه ازدمی که تنها با داغ او چو
- حسین منزوی بسرافکنده مرا سایهای ازتنهایی چتر نیلوفر این باغچهی بودایی بین تنهایی ومن راز بززرگیست
- مطرب عشق عجب ساز و نوایی داردنقش هر نغمه که زدراه به جایی داردعالم از ناله عشاق مبادا خالی که خوش
- دردم از یار است و درمان نیز همدل فدای او شد و جان نیز هم این که میگویند آن خوشتر زحسن یارما
آخرین مطالب
امکانات وب
شعری, زیبا, .از استاد, نادر,, نادر پور.
رو کن به سوی «عشق»,
رو کن به سوی چهره «خندان زندگی»
در مرگ عاشقانه ی نیلوفران صبح
در رقص صوفیانه ی اشباح و سایه ها ...
در گریه های سرخ شفق بر غروب
در کوهپایه ها
در زیر لاجورد غم انگیز آسمان
در چهره ی زمان
در چشمه سار گرم و کف آلود آفتاب
در قطره های آب
در سایه های بیشه انبوه دوردست
در آبشار مست
در آفتاب گرم و گدازان ریگزار
در پرده ی غبار
در گیسوان نرم و پریشان بادها
در بامدادها
در سرزمین گمشده ای بی نام و نشان
در مرز و بوم دور و پری وار یادها
در نوشخند روز
در زهر خند جام
در خالهای سرخ و کبود ستارگان
در موج پرنیان
در چهره سراب
در اشک ها که می چکد از چشم آسمان
در خنجر شهاب
در خط سبز موج
در دیده ی حباب
در عطر زلف او
در بوسه ای که می شکند بر لبان من
در خنده ای که می شکفد بر لبان او
در هرچه هست و نیست
در هرچه بود و هست
در شعله ی شراب
در گریه های مست
در هر کجا که می گذرد سایه ی حیات
سر مست و پر نشاط
آن پیک ناشناخته می خواندم به گوش
خاموش و پر خروش :
کانجا که مرد می سترد نام سر نوشت
و آنجا که کار می شکند پشت بندگی
رو کن به سوی «عشق»
رو کن به سوی چهره «خندان زندگی»
نادر نادرپور وبلاگ شخصی عذرا مجیبی...
رو کن به سوی «عشق»,
رو کن به سوی چهره «خندان زندگی»
در مرگ عاشقانه ی نیلوفران صبح
در رقص صوفیانه ی اشباح و سایه ها ...
در گریه های سرخ شفق بر غروب
در کوهپایه ها
در زیر لاجورد غم انگیز آسمان
در چهره ی زمان
در چشمه سار گرم و کف آلود آفتاب
در قطره های آب
در سایه های بیشه انبوه دوردست
در آبشار مست
در آفتاب گرم و گدازان ریگزار
در پرده ی غبار
در گیسوان نرم و پریشان بادها
در بامدادها
در سرزمین گمشده ای بی نام و نشان
در مرز و بوم دور و پری وار یادها
در نوشخند روز
در زهر خند جام
در خالهای سرخ و کبود ستارگان
در موج پرنیان
در چهره سراب
در اشک ها که می چکد از چشم آسمان
در خنجر شهاب
در خط سبز موج
در دیده ی حباب
در عطر زلف او
در بوسه ای که می شکند بر لبان من
در خنده ای که می شکفد بر لبان او
در هرچه هست و نیست
در هرچه بود و هست
در شعله ی شراب
در گریه های مست
در هر کجا که می گذرد سایه ی حیات
سر مست و پر نشاط
آن پیک ناشناخته می خواندم به گوش
خاموش و پر خروش :
کانجا که مرد می سترد نام سر نوشت
و آنجا که کار می شکند پشت بندگی
رو کن به سوی «عشق»
رو کن به سوی چهره «خندان زندگی»
نادر نادرپور وبلاگ شخصی عذرا مجیبی...
ما را در سایت وبلاگ شخصی عذرا مجیبی دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : aozra-mojibi7 بازدید : 200
آرشیو مطالب
- مهر 1395
- آبان 1395
- دی 1396
- بهمن 1396
- خرداد 1396
- مرداد 1396
- شهريور 1396
- مهر 1396
- آبان 1396
- آذر 1396
- دی 1397
- اسفند 1397
- فروردين 1397
- ارديبهشت 1397
- خرداد 1397
- مرداد 1397
- شهريور 1397
- آذر 1397
- دی 1398
- بهمن 1398
- اسفند 1398
- خرداد 1398
- تير 1398
- مرداد 1398
- آذر 1398
- دی 1399
- بهمن 1401
- اسفند 1401
- ارديبهشت 1401
- خرداد 1401
- مهر 1401
- دی 1402
- فروردين 1402
- تير 1402
- مرداد 1402
- شهريور 1402
- مهر 1402
- آبان 1402
- آذر 1402