وبلاگ شخصی عذرا مجیبی

من مست و تو دیوانه ما را که برد خانهصد بار تو را گفتم کم خور دو سه پیمانه در شهر یکی کس را هشیار نمیبینم هر یک بتر از دیگر شوریده و دیوانه جانا به خرابات آ تا لذت جان بینی ...جان را چه خوشی باشد بی صحبت جانانه هر گوشه یکی مستی دستی زده بر دستیوان ساقی سر مستی با ساغر شاهانه ای لولی بربط زن تو مست تری یا منای پیش چو تو مستی افسون من افسانهاز خانه برون رفتم مستیم به پیش آمد در هر نظرش مضمر صد گلشن و کاشانه چون کشتی بی لنگر کژ میشدمژ می شد وز حسرت او مرده صد عاقل و فرزانه گفتم که رفیقی کن با من که منت خویشم گفتا که بنشناسم من خویش ز بیگانه گفتم زکجایی توتسخرزدوگفت ای جاننیمیم ز ترکستان نیمیم ز فرغانه نیمیم ز آب و گل نیمیم ز جان و دل نیمیم لب دریا نیمی همه در دانهمن بی دل و دستارم در خانه خمارمیک سینه سخن دارم هین شرح دهم یا نهتو وقف خراباتی دخلت می و خرجت می زین وقف به هشیاران مسپار یکی دانهجانا به خرابات آ تا لذت جان بینی جان را چه خوشی باشد بی صحبت جانانه حضرت مولانا + نوشته شده در پنجشنبه دوم شهریور ۱۴۰۲ ساعت ۹:۱۳ ق.ظ توسط عذرا مجیبی  |  بخوانید, ...ادامه مطلب